Η συλλογή Ο θρίαμβος του Αχιλλέα, γραμμένη το 1985, της βραβευμένης με Νόμπελ ποιήτριας είναι ίσως η πλέον ερωτική της πλούσιας συγκομιδής της. Τα ποιήματα της συλλογής είναι οι παθιασμένες κραυγές «αυτού που έχει εγκαταλειφθεί». Είτε μιλάει σε έναν χαμένο εραστή είτε στον νεκρό πατέρα, είναι η ίδια η απώλεια που δίνει την αφορμή για το ποίημα. Έτσι, ο ηφαιστειακός κόσμος του συναισθήματος, διοχετευμένος σε αυστηρές μορφές που καθορίζονται από τη ρητορική και τη λογική, δημιουργεί μια ποιητική εμπειρία ρήξης, μια βίαιη αντιπαράθεση στην οποία ο εαυτός θριαμβεύει ενώ χάνει. Εποικισμένη με θεούς, ημίθεους και ομηρικούς ήρωες, βασισμένη σε πρότυπα από την κλασική αρχαιότητα και την παράδοση της Βίβλου, η συλλογή αυτή σηματοδοτεί την πρώτη μεγάλη προσπάθεια της ποιήτριας να δώσει στην εμπειρία τη μόνιμη μορφή του μύθου, χωρίς να επιχειρεί να καταστήσει μυθική την αυτοβιογραφική της εμπειρία.
NATIONAL BOOK CRITICS AWARD 1985

Ήρθες στην άκρη του κρεβατιού
και κάθισες κοιτάζοντάς με.
Ύστερα με φίλησες — ένιωσα
ζεστό κερί στο μέτωπό μου.
Ήθελα να αφήσει ένα σημάδι:
έτσι θα ήξερα ότι σ’ αγαπούσα.
Επειδή ήθελα να καώ, να σφραγιστώ,
Να έχω κάτι στο τέλος —